بهترین کنسول‌های بازی که هنوز ارزش خریدن دارند

امروزه با افزایش سرسام‌آور قیمت کنسول‌های بازی شاید شما هم به این فکر کرده باشید که برای سپری کردن اوقات فراقت خود به سراغ کنسول‌های قدیمی‌تر و ارزان‌تر بروید. اما شاید خیلی از اینکه چه کنسولی را باید انتخاب کنید و یا اینکه اصلا خرید کنسول بازی، به‌خصوص کنسول‌های قدیمی ارزش هزینه‌ای که می‌کنید را دارند یا نه مردد باشید و همین موضوع هم باعث شده تاکنون اقدامی نکنید. بنابراین ما قصد داریم در این مطلب  شما را با بهترین کنسول‌هایی که در ایران وارد شدند و با وجود اینکه قیمت آن‌ها هم با این شرایط اقتصادی چندان کم نیست آشنا کنیم.

در ادامه به معرفی بهترین کنسول‌ها از نسل‌های مختلف می‌پردازیم که حتی باوجود عرضه کنسول‌های بازی جدید و همچنین بازی‌های روز و با کیفیت همچنان ارزش تجربه کردن و لذت بردن را دارند.  اگر از گیمرها و علاقمندان به بازی‌های ویدئوی قدیمی باشید، احتمالا با بسیاری از این کنسول‌های معرفی شده آشنایی دارید و حتما تجربه بازی با برخی از آن‌ها را نیز داشته‌اید. پس در ادامه معرفی بهترین کنسول‌های بازی با ما همراه باشید. این مطلب با همکاری سایت گیماتک گردآوری شده است.

ترمیناتور

اگر شما هم از نسل گیمرهای دهه ۷۰ باشید، احتمالا با کنسول ترمیناتور آشنا هستید. احتمالا تجربه بازی با این کنسول جذاب را دارید و یا دست کم آن را پشت ویترین مغازه‌ها و یا خانه دوست و فامیل دیده‌اید.

کنسول بازی ترمیناتور یکی از نسخه‌های محبوب و نوستالژیک میکرو (NES Clone) است که در دهه ۱۹۹۰ (70) عرضه شد. این کنسول توسط شرکت‌های مختلفی در کشور چین تولید شد و عمدتاً در کشورهای آسیایی و اروپای شرقی به فروش رسید. ترمیناتور در واقع یک نسخه غیررسمی از نینتندو ان‌ای‌اس (Nintendo Entertainment System) بود که با طراحی مشابه و قابلیت اجرای بازی‌های ۸ بیتی، خاطرات بسیاری از گیمرهای قدیمی را زنده کرد.

این کنسول در کشورهایی مانند روسیه، ایران، هند، لهستان و برخی کشورهای آمریکای جنوبی به محبوبیت بالایی رسید. دلیل این استقبال گسترده، قیمت مناسب‌تر آن نسبت به نسخه اصلی NES و دسترسی آسان به کارتریج‌های بازی بود. بسیاری از بازی‌های کلاسیک مانندSuper Mario Bros، Contra، Battle City، Tank 1990 و Duck Hunt روی این کنسول اجرا می‌شدند.

ویژگی‌های کنسول ترمیناتور

• طراحی مشابه کنسول‌های میکرو و فامیکام.
• پشتیبانی از کارتریج‌های بازی که شامل عناوین محبوب ۸ بیتی بودند.
• دسته‌های بازی سیمی با طراحی کلاسیک.
• قابلیت اتصال به تلویزیون‌های قدیمی از طریق AV.
• امکان اجرای بازی‌های چندنفره با استفاده از دو دسته.

یکی از دلایل محبوبیت کنسول ترمیناتور، دسترسی آسان به بازی‌های متنوع بود. برخلاف کنسول NES که بازی‌های آن تحت لیسانس نینتندو منتشر می‌شدند، کنسول ترمیناتور از کارتریج‌های غیررسمی پشتیبانی می‌کرد که شامل مجموعه‌ای از بازی‌های مختلف در یک بسته بودند. این موضوع باعث شد که کاربران بتوانند با هزینه کمتر، تعداد بیشتری بازی را تجربه کنند. همچنین، سادگی و دوام بالای این کنسول باعث شد که در بسیاری از خانواده‌ها به عنوان اولین تجربه‌ی بازی‌های ویدیویی شناخته شود. بسیاری از گیمرهای قدیمی هنوز خاطرات شیرینی از بازی کردن با این کنسول دارند و برخی حتی نسخه‌های قدیمی آن را نگه داشته‌اند.

این کنسول با بازی‌های خاطره‌انگیزی که دارد هنوز هم یکی از کنسول‌های دوست داشتنی است که می‌توان از تجربه مجدد بازی‌های آن روی خود کنسول لذت برد.

میکرو

کنسول میکرو یکی از محبوب‌ترین نسخه‌های غیررسمی نینتندو ان‌ای‌اس (Nintendo Entertainment System – NES) است که در دهه ۱۹۸۰ میلادی (۱۳۶۰) عرضه شد. کنسول میکرو نیز عمدتاً توسط شرکت‌های چینی ساخته می‌شد و در بسیاری از کشورها از جمله ایران، روسیه، هند، لهستان و برخی کشورهای آمریکای جنوبی به فروش می‌رسید. از ویژگی‌های کنسول میکرو می‌توان به طراحی مشابه NES با ابعادی جمع‌وجورتر، پشتیبانی از کارتریج‌های بازی شامل عناوین معروف ۸ بیتی، دسته‌های بازی سیمی با طراحی کلاسیک.، قابلیت اتصال به تلویزیون‌های قدیمی از طریقAV و اجرای بازی‌های چندنفره اشاره کرد.

بازی‌های محبوب روی میکرو

یکی از مهم‌ترین دلایل محبوبیت کنسول میکرو، امکان اجرای طیف گسترده‌ای از بازی‌های کلاسیک بود. برخی از بازی‌های محبوب این کنسول شامل:

• Super Mario Bros – ماجراجویی معروف ماریو در نجات پرنسس پیچ.
• Contra – بازی اکشن پرهیجان با مراحل چالش‌برانگیز.
• Tank 1990 – مبارزه‌ی تانک‌ها با قابلیت بازی دو نفره.
• Battle City – یکی از کلاسیک‌ترین بازی‌های چندنفره‌ی استراتژیک.
• Duck Hunt – تیراندازی به اردک‌ها با تفنگ نوری.

یکی از بزرگ‌ترین مزایای کنسول میکرو دسترسی آسان به بازی‌های مختلف بود. برخلاف NES که به‌طور رسمی توسط نینتندو تولید می‌شد، کنسول خانگی میکرو نیز مانند کنسول ترمیناتور از کارتریج‌های غیررسمی پشتیبانی می‌کرد که معمولاً دارای مجموعه‌ای از چندین بازی بودند. این موضوع به کاربران اجازه می‌داد تا با هزینه‌ی کمتر، بازی‌های بیشتری را تجربه کنند. میکرو یکی از کنسول‌های خانگی بادوام بود که به این راحتی ‌ها خراب نمی‌شد. دسته‌های این کنسول در مقابل دسته‌های کنسول رقیب یعنی سگا جنسیس بسیار بادوام‌تر بودند.

سگا جنسیس

کنسول سگا جنسیس (Sega Genesis)، که در برخی مناطق با نام Sega Mega Drive و در ایران با نام شرکت سازنده خود یعنی سگا شناخته می‌شد، یکی از محبوب‌ترین کنسول‌های ۱۶ بیتی تاریخ صنعت بازی‌های ویدیویی بود. این کنسول در ۲۹ اکتبر ۱۹۸۸ (۷ آبان ۱۳۶۷) در ژاپن عرضه شد و سپس در ۱۴ اوت ۱۹۸۹ (۲۳ مرداد ۱۳۶۸) در آمریکای شمالی عرضه گردید. سگا جنسیس توسط شرکت سگا ساخته شد و به رقیب اصلی نینتندو در دهه 90 میلادی تبدیل شد.

این کنسول به‌طور گسترده در ژاپن، آمریکا، اروپا و حتی ایران طرفداران زیادی پیدا کرد و بازی‌های بی‌نظیری برای آن منتشر شد. سگا جنسیس از لحاظ سخت‌افزاری قدرتمندتر از نینتندو سوپر فامیکام (Super Nintendo Entertainment System – SNES) بود و توانست بازی‌هایی با گرافیک و موسیقی پیشرفته‌تر ارائه دهد.

کنسول سگا با پردازنده‌ی۱۶ بیتی تجربه‌ی بصری بهتری نسبت به نسل قبلی کنسول‌ها ارائه می‌داد. همچنین ظرفیت کارتریج‌های بازی آن ۴ مگابایت بود. البته در آن دوره این قابلیت برای سازندگان بازی وجود داشت که بتوانند بازی‌ها با حجم بالاتری بسازند و برای بازی‌های خود از کارتریج‌های با حجم بیش از ۴ مگابایت استفاده کننده اما این موضوع باعث گران‌تر شدن بازی‌ها وافزایش هزینه‌های شرکت سازنده بازی می‌شد. بنابراین در آن زمان سازندگان بازی به این نکته توجه داشتند که نباید نهایت حجم بازی ساخته شده بیش از 4MB باشد.

بعد از مدتی که کنسول سگا عرضه شده بود دسته‌های شش دکمه برای آن تولید شد. در ابتدا سگا با دسته‌های سه دکمه عرضه می‌شد که برای برخی از بازی‌ها مناسب نبود. بعدها با آمدن دسته‌های 6 دکمه توربو، دست سازندگان بازی برای توسعه عناوین بیشتر باز شد. البته باید بگوییم که سگا در زمینه تولید دسته بسیار خلاق بود و کمی بعدتر دسته‌های 6 دکمه جدیدتری هم عرضه شدند که در ایران با نام XYZ شهرت داشتند.

در آن زمان خبری از دسته‌های آنالوگ نبود اما دسته‌های سگا قابلیت تبدیل شدن به یک دسته آنلالوگ را با استفاد از یک افزونه داشتند. این مورد به بهبود تجربه کاربری برای برخی از بازی‌ها کمک شایانی می‌کرد.

کنسول سگا جنسیس قابلیت اتصال به آداپتور Sega CD و 32X برای اجرای بازی‌های باکیفیت‌تر را داشت. این مورد هم بسیار خلاقانه و خوب بود، زیرا کاربران سگا بدون اینکه به سراغ کنسول دیگری بروند می‌تواستند بازی‌های باکیفیت‌تری را تجربه کنند و در عین حال هم بسیار بود! چرا که قیمت بالایی داشت. در واقع آداپتورهای Sega CD و 32X، تلاش سگا برای ارتقای کنسول جنسیس بود.

در دهه ۹۰ (۱۳۷۰ شمسی)، شرکت سگا تلاش می‌کرد تا کنسول سگا جنسیس را با افزودن سخت‌افزارهای جدید ارتقا دهد. دو مورد از مهم‌ترین این افزونه‌ها Sega CD و Sega 32X بودند که به کاربران امکان تجربه‌ی بازی‌های پیشرفته‌تر را می‌دادند. این دو آداپتور به‌عنوان راهکاری برای افزایش قدرت پردازشی و گرافیکی کنسول جنسیس معرفی شدند، اما هرکدام با چالش‌های خاص خود مواجه شدند.

Sega CD که در ۱۲ دسامبر ۱۹۹۱ (۲۱ آذر ۱۳۷۰) در ژاپن و سپس در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۲ (۲۳ مهر ۱۳۷۱) در آمریکای شمالی عرضه شد، یک افزونه‌ی سخت‌افزاری بود که به کنسول سگا جنسیس متصل می‌شد و امکان اجرای بازی‌های مبتنی بر CD-ROM را فراهم می‌کرد و به همین خاطر همین می‌توانست از بازی‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر پشتیبانی کند. این دستگاه قابلیت‌های جدیدی مانند ویدئوهای تمام‌صفحه، موسیقی باکیفیت‌تر و بازی‌های سینمایی را به کنسول اضافه می‌کرد. سگا سی‌دی در زمان عرضه قیمت بسیار بالایی داشت. همچنین بازی‌های باکیفیت کمی برای آن عرضه شد.

Sega 32X نیز در ۲۱ نوامبر ۱۹۹۴ (۳۰ آبان ۱۳۷۳) در آمریکای شمالی و سپس در ۳ دسامبر ۱۹۹۴ (۱۲ آذر ۱۳۷۳) در ژاپن عرضه شد. این افزونه به‌عنوان راهکاری برای ارتقای گرافیک و پردازش کنسول سگا معرفی شد و امکان اجرای بازی‌های ۳۲ بیتی را فراهم کرد. هدف اصلی سگا از عرضه‌ی 32X، رقابت با کنسول‌های نسل جدید مانند پلی‌استیشن و نینتندو 64 بود.

Sega 32X عمر کوتاهی داشت، چراکه با عرضه کنسول سگا ساترن خیلی زود کنار گذاشته شد. 32X بازی‌های باکیفیت زیادی نداشت، چراکه بسیاری از توسعه‌دهندگان به دلیل نزدیک بودن عرضه‌ی کنسول‌های نسل بعد، علاقه‌ای به ساخت بازی برای 32X نداشتند.

خوب بهتر است در ادامه به کنسول موفق سگا، یعنی همان جنسیس برگردیم. یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت کنسول جنسیس شرکت سگا ، معرفی شخصیت سونیک خارپشت (Sonic the Hedgehog) به‌عنوان مسکات رسمی سگا بود. سونیک نخستین‌بار در ۲۳ ژوئن ۱۹۹۱ (۲ تیر ۱۳۷۰) در بازی Sonic the Hedgehog حضور پیدا کرد. این بازی با گیم‌پلی سریع، طراحی مراحل منحصر‌به‌فرد و موسیقی جذاب، به یکی از نمادهای دوران ۱۶ بیتی تبدیل شد.

سونیک به‌عنوان رقیب مستقیم ماریو (Mascot نینتندو) معرفی شد و توانست طرفداران زیادی به سمت سگا جذب کند. سرعت بالا، طراحی خاص و شخصیت پرانرژی سونیک، او را به یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های تاریخ صنعت بازی تبدیل کرد.

در زمان معرفی سونیک به عنوان مسکات سگا، رقابت بین نینتندو و سگا به شدت بالا گرفته بود. کنسول نینتندو باوجود قدرت سخت افزاری بیشتر در پردازش گیم‌پلی بازی ناتوان بود اما کنسول سگا از نطر سرعت پردازش توان بیشتری داشت و با نمایش سرعت سونیک در بازی ماریو را شکست داد.

پلی‌استیشن ۱

شاید کم‌تر کسی باشد که با کنسول پلی‌استیشن  (PlayStation – PS۱) آشنا نباشد. این کنسول نخستین کنسول بازی شرکت سونی بود که در تاریخ ۳ دسامبر ۱۹۹۴ (۱۲ آذر ۱۳۷۳) در کشور ژاپن عرضه شد. این کنسول به سرعت به یکی از موفق‌ترین کنسول‌های تاریخ تبدیل شد و توانست بازار بازی‌های ویدیویی را برای همیشه تغییر دهد. پلی‌استیشن در ۹ سپتامبر ۱۹۹۵ (۱۸ شهریور ۱۳۷۴) وارد آمریکای شمالی شد و سپس در ۲۹ سپتامبر ۱۹۹۵ (۷ مهر ۱۳۷۴) به اروپا راه یافت.

این نکته بسیار حائز اهمیت است که ما تولید و توسعه این کنسول را مدیون شرکت نینتندو هستیم!

این کنسول باعث ورود بازی‌های سه‌بعدی به صنعت گیم شد و به توسعه‌دهندگان این امکان را داد که از فضای CD-ROM برای ساخت بازی‌های غنی‌تر و طولانی‌تر استفاده کنند. پلی‌استیشن 1 توانست سازندگان بزرگ بازی را به سمت خود جذب کند و تعداد زیادی عنوان کلاسیک برای آن منتشر شد.

پلی‌استیشن مجهز پردازنده 32 بیتی بود که امکان اجرای بازی‌های سه‌بعدی را فراهم می‌کرد. این کنسول از CD-ROM پشتیبانی می‌کرد که نسبت به کارتریج‌های نسل قبل، ظرفیت بالاتری داشت بنابراین دست سازندگان بازی را برای توسعه بازی‌ها بیشتر بازمی‌گذاشت، چراکه توسعه دهندگان دیگر نگران حجم بازی‌های خود نبودند. ضمناً یکی از دلایل علاقه شرکت‌های سازنده بازی به این کنسول این بود که چون سونی مالک و توسعه دهنده تکنولوژی CD بود، پول کمتری بابت لایسنس پلی‌استیشن و همچنین چاپ و انتشار بازی‌ها از سازندگان می‌گرفت. بنابراین سازندگان بازی سود بیشتری در قبال ساخت بازی به دست می‌آوردند.

پلی‌استیشن کیفیت صوتی و تصویری بهتری در زمان خود ارائه می‌داد و همچنین به کاربران اجازه می‌داد تا بازی‌های خود را روی کارتریج‌هایی کوچک با نام مموری کارت (Memory Card) ذخیره کنند.

پلی‌استیشن ۲

پلی‌استیشن ۲ (PlayStation 2) دومین کنسول خانگی سونی بود که در ۴ مارس ۲۰۰۰ (۱۴ اسفند ۱۳۷۸) در ژاپن عرضه شد و سپس در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۰ (۵ آبان ۱۳۷۹) وارد آمریکای شمالی شد. این کنسول با سخت‌افزار قدرتمند، پشتیبانی از DVD و کتابخانه‌ی عظیمی از بازی‌ها، به پرفروش‌ترین کنسول تاریخ تبدیل شد و توانست رقابت را از کنسول‌های نسل ششمی دیگر مانند ایکس‌باکس، نینتندو گیم‌کیوب و سگا دریمکست ببرد.

پلی‌استیشن ۲ نه‌تنها بهبودهای سخت‌افزاری قابل‌توجهی نسبت به نسل اول داشت، بلکه اولین کنسولی بود که از دیسک‌های DVD پشتیبانی می‌کرد، که باعث شد عمر مفید بازی‌ها افزایش یابد و بازی‌ها فضای بیشتری برای گرافیک بهتر و محتوای غنی‌تر داشته باشند. علاوه بر این، پشتیبانی از قابلیت Backward Compatibility به کاربران اجازه می‌داد بازی‌های پلی‌استیشن ۱ را نیز روی این کنسول اجرا کنند.

در ۳ نوامبر ۲۰۰۴ (۱۳ آبان ۱۳۸۳)، سونی نسخه‌ی باریک‌تر و سبک‌تر پلی‌استیشن ۲ را با نام PS2 Slim معرفی کرد. این مدل جدید، علاوه‌بر طراحی فشرده و وزن کمتر، دارای منبع تغذیه‌ی داخلی و درگاه شبکه‌ی اترنت بود که نیاز به آداپتور جداگانه برای اتصال به اینترنت را از بین می‌برد. با اندازه‌ای کوچک‌تر از نسخه‌ی اولیه، PS2 Slim جای کمتری اشغال می‌کرد و برای کاربرانی که به صرفه‌جویی در فضا اهمیت می‌دادند، گزینه‌ی بسیار مناسبی بود. همچنین مصرف برق بهینه‌تر و کاهش صدا هنگام اجرا یکی از مزایای مهم این مدل بود.

بااین‌حال، PS2 Slim برخی محدودیت‌هایی نیز داشت. حذف درایو هارد داخلی که در مدل اصلی قابل نصب بود، باعث شد که برخی از بازی‌هایی که به فضای اضافی نیاز داشتند، روی این نسخه اجرا نشوند. همچنین، کیفیت ساخت بدنه‌ی این مدل نسبت به نسخه‌ی اولیه کاهش یافت، که در برخی موارد باعث افزایش حساسیت کنسول به ضربه و گرما شد. در مجموع، PS2 Slim با بهبود قابلیت‌های شبکه، طراحی فشرده‌تر و مصرف برق کمتر توانست فروش بالایی داشته باشد و به یکی از محبوب‌ترین مدل‌های پلی‌استیشن ۲ تبدیل شد.

البته باوجود موفقیت سونی در آن دوره باید بگوییم سونی با عرضه‌ی شبکه‌ی پلی‌استیشن (PlayStation Network) و آداپتور اینترنتی، پلی‌استیشن ۲ را وارد دوران بازی‌های آنلاین کرد. هرچند این ویژگی به‌اندازه‌ی سرویس Xbox Live موفق نبود، اما آغازگر نسل جدید بازی‌های چندنفره بود.

بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت پلی‌استیشن ۲، مجموعه‌ی گسترده‌ای از بازی‌های فوق‌العاده بود که بسیاری از آن‌ها هنوز هم توسط گیمرها تجربه می‌شوند. برخی از محبوب‌ترین عناوین این کنسول شامل:

• Grand Theft Auto: San Andreas – شاهکار راک‌استار که تجربه‌ی جهان‌باز را به سطح جدیدی برد.
• Metal Gear Solid 3: Snake Eater – یکی از بهترین بازی‌های مخفی‌کاری تاریخ که داستانی احساسی و فراموش‌نشدنی داشت.
• Shadow of the Colossus – عنوانی هنری و حماسی که استانداردهای بازی‌های ماجراجویی را تغییر داد.
• Resident Evil 4 – یکی از موفق‌ترین بازی‌های ترسناک که سبک اکشن و ترس را ترکیب کرد.
• God of War – آغازگر سری اساطیری خدای جنگ با گیم‌پلی نفس‌گیر و روایت داستانی فوق‌العاده.

پلی‌استیشن ۲ با فروش بیش از ۱۵۵ میلیون دستگاه، پرفروش‌ترین کنسول تاریخ شد. این کنسول بیش از ۳۸۰۰ بازی داشت که مجموعاً بیش از ۱.۵ میلیارد نسخه فروش کردند. علاوه بر این، پلی‌استیشن ۲ کنسولی بود که باعث تثبیت موقعیت سونی به‌عنوان پیشرو صنعت بازی‌های ویدیویی شد. با وجود عرضه‌ی پلی‌استیشن ۳ در سال ۲۰۰۶، پلی‌استیشن ۲ تا سال ۲۰۱۳ همچنان تولید می‌شد، که نشان‌دهنده‌ی دوام، محبوبیت و تأثیرگذاری این کنسول بود.

پلی‌استیشن ۲ نه‌تنها مهم‌ترین کنسول دوران خود بود، بلکه تحولی اساسی در صنعت بازی‌های ویدیویی ایجاد کرد. این کنسول با گیم‌پلی انقلابی، پشتیبانی از DVD، قابلیت اجرای بازی‌های نسل قبل و بازی‌های بی‌نظیر، به خاطره‌انگیزترین کنسول برای گیمرهای دهه ۱۳۸۰ تبدیل شده است که هنوز هم تجربه بازی با آن لذت بخش است.

ایکس باکس ۳۶۰

باوجود اینکه ایکس باکس اورجینال کنسول نسبتاً خوبی محسوب می‌شود، اما به دلیل همه‌گیر نبودنش در ایران مستقیم به سراغ کنسول Xbox 360 می‌رویم. کنسولی که همچنان یکی از کنسول‌های خوب بازار است و مز‌توانید بازی‌های خوب و با کیفیتی را راوی آن تجربه کنید. کنسول ایکس‌باکس ۳۶۰ دومین کنسول خانگی مایکروسافت بود که در ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ (۱ آذر ۱۳۸۴) عرضه شد. این کنسول به دلیل گرافیک پیشرفته، قابلیت‌های آنلاین و مجموعه‌ای از بازی‌های برجسته توانست موفقیت بزرگی کسب کند و به رقیب اصلی پلی‌استیشن ۳ تبدیل شود. سرویس Xbox Live تجربه‌ی بازی‌های چندنفره آنلاین و خرید دیجیتالی را متحول کرد و باعث شد که ایکس‌باکس ۳۶۰ یکی از محبوب‌ترین کنسول‌های نسل هفتم باشد.

ایکس‌باکس ۳۶۰ کتابخانه‌ی عظیمی از بازی‌ها شامل عناوینی مانند Halo 3، Gears of War، Red Dead Redemption و The Elder Scrolls V: Skyrimرا داشت و از Xbox Live و امکانات آنلاین قوی‌تر نسبت به پلی‌استیشن ۳ پشتیبانی می‌کرد.

کنترلرهای 360 نسبت به نسل قبلی خود بهبود یافته بودند و طراحی ارگونومیک‌تر داشتند. همچنین باید اشاره کرد که ایکس باکس نیز مانند پلی‌استیشن چند نسخه از کنسول خود در آن نسل را عرضه کرد مانند Xbox 360 Elite، Xbox 360 Slim و Xbox 360 E با سخت‌افزار بهینه‌تر.

مشکلات و معایب ایکس‌باکس ۳۶۰

ایکس‌باکس با اینکه از نظر سخت افزاری کنسول قوی بود، اما با مشکلات فنی بسیاری دست و پنجه نرم می‌کرد و همین موضوع هم مایکروسافت را در مقابل رقیب اصلی خود یعنی سونی دچار مشکل کرده بود. برخی از این مشکلات عبارت بودند از:

۱. مشکل معروف “حلقه‌ی قرمز مرگ” (Red Ring of Death)

یکی از بزرگ‌ترین ایراداتی که باعث نارضایتی شدید کاربران شد، حلقه‌ی قرمز مرگ (RROD) بود. این مشکل زمانی رخ می‌داد که کنسول بیش از حد داغ می‌شد و در نتیجه قطعات سخت‌افزاری آسیب می‌دیدند. چراغ‌های قرمز روی کنسول روشن می‌شدند و دستگاه به‌طور کامل غیرقابل استفاده می‌شد. مایکروسافت مجبور شد میلیاردها دلار برای تعمیر و تعویض این کنسول‌ها هزینه کند.

۲. صدای زیاد و مشکلات سیستم خنک‌کننده

مدل‌های اولیه‌ی ایکس‌باکس ۳۶۰ دارای فن‌های پر سروصدا و سیستم خنک‌کننده‌ی ناکارآمد بودند. بسیاری از کاربران گزارش دادند که کنسول بسیار داغ می‌شود و حتی باعث خرابی سخت‌افزار می‌گردد.

۳. عدم وجود بلوتوث و وای‌فای داخلی در نسخه‌های اولیه

برخلاف پلی‌استیشن ۳ که وای‌فای داخلی داشت، نسخه‌های اولیه‌ی ایکس‌باکس ۳۶۰ فاقد این قابلیت بودند و کاربران مجبور به خرید آداپتور وای‌فای جداگانه بودند.

۴. مشکلات مربوط به درایو DVD

بسیاری از کاربران گزارش خرابی درایو دیسک را داده بودند. در برخی موارد، دیسک‌ها هنگام اجرا دچار خش شدید می‌شدند، که باعث می‌شد بازی دیگر قابل استفاده نباشد.

۵. قفل منطقه‌ای بازی‌ها

مایکروسافت در ایکس‌باکس ۳۶۰ از سیستم قفل منطقه‌ای (Region Lock) استفاده کرد که محدودیت‌هایی برای کاربران بین‌المللی ایجاد کرد. این ویژگی باعث می‌شد که برخی بازی‌ها تنها در مناطق خاصی قابل اجرا باشند.

ایکس‌باکس ۳۶۰ با ویژگی‌های نوآورانه و بازی‌های فوق‌العاده توانست به یکی از موفق‌ترین کنسول‌های نسل هفتم تبدیل شود، اما مشکلات سخت‌افزاری و ایرادهای فنی مانند حلقه‌ی قرمز مرگ تأثیر منفی بر تجربه‌ی کاربران گذاشت. بااین‌حال، مایکروسافت توانست با عرضه‌ی مدل‌های بهبودیافته و Xbox One، اشتباهات گذشته را جبران کند. ایکس باکس 360 با وجود مشکلات فراوان همچنان بازی‌های با کیفیتی برای تجربه دارد.

پلی‌استیشن ۳

پلی‌استیشن ۳ (PlayStation 3) سومین کنسول خانگی سونی بود که در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۶ (۲۰ آبان ۱۳۸۵) در ژاپن عرضه شد و سپس در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۶ (۲۶ آبان ۱۳۸۵) وارد آمریکای شمالی شد. این کنسول با استفاده از پردازنده‌ی قدرتمند Cell، پشتیبانی از دیسک‌های Blu-ray و شبکه‌ی پلی‌استیشن به یکی از پیشرفته‌ترین کنسول‌های نسل هفتم تبدیل شد.

PS3 مجهز به Blu-ray بود که امکان ذخیره‌ی داده‌های بیشتر و گرافیک بهتر را فراهم می‌کرد. در واقع وجود بلوری باعث شده بود که سونی کنسولی که برایش بیش از 700 دلار تمام می‌شد را به قیمت بسیار کمتری به‌فروش برساند. بااینکه سونی با فروش پلی‌استیشن 3 ضرر می‌کرد اما در واقع این تکنیکی بود برای قاچاق تکنولوژی جدید Blue-ray به خانه مشتریان و افزایش سود از فروش دیسک‌های بلوری، چراکه سونی حق امتیاز تولید این محصول را داشت. همچنین این کنسول از پردازنده‌ی قدرتمند Cell که در زمان خود یکی از نوآورانه‌ترین سخت‌افزارهای بازی بود بهر می‌برد.

پلی‌استیشن 3 قابلیت Backward Compatibility (در مدل‌های اولیه) را داشت که امکان اجرای بازی‌های پلی‌استیشن ۱ و ۲ را فراهم می‌کرد. همچنین خدمات آنلاین رایگان PlayStation Network، که امکان بازی‌های چندنفره و خرید دیجیتال را فراهم می‌کرد. سونی همچنین مدل‌های مختلف PS3 Slim و PS3 Super Slim با طراحی بهینه‌تر عرضه کرد.

یکی از نقاط قوت پلی‌استیشن ۳ بازی‌های انحصاری برجسته‌ی آن بود که برخی از بهترین تجربه‌های گیمینگ را به کاربران ارائه داد:

• Uncharted 2: Among Thieves – یک بازی اکشن ماجراجویی با داستانی عالی و گرافیکی بی‌نظیر.
• The Last of Us – شاهکار ناتی داگ که ترکیبی از داستان احساسی و گیم‌پلی هیجان‌انگیز را ارائه داد.
• God of War III – ادامه‌ی افسانه‌ی کریتوس با گرافیکی خارق‌العاده و اکشن نفس‌گیر.
• Gran Turismo 5 – یکی از بهترین بازی‌های شبیه‌ساز رانندگی با جزئیات فوق‌العاده.
• Killzone 2 – یک شوتر اول‌شخص جذاب با گرافیک بی‌نظیر.
• Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots – پایان داستان اسنیک با روایت سینمایی فوق‌العاده.

پلی‌استیشن ۳ با همه ویژگی‌های مثبت چندان هم بی عیب و ایراد نبود. این کنسول در زمان عرضه قیمت ۵۹۹ دلار داشت که بسیار گران‌تر از رقبایش مانند ایکس‌باکس ۳۶۰ بود. این موضوع باعث شد بسیاری از کاربران به سمت کنسول‌های ارزان‌تر گرایش پیدا کنند.

پردازنده‌ی Cell باوجود قدرت بالای خود، چالش‌های زیادی برای توسعه‌دهندگان ایجاد کرد. بسیاری از بازی‌سازان برای بهینه‌سازی بازی‌ها دچار مشکل شدند، درحالی‌که ایکس‌باکس ۳۶۰ معماری ساده‌تری داشت. مدل‌های اولیه‌ی پلی‌استیشن ۳ امکان اجرای بازی‌های پلی‌استیشن ۱ و ۲ را داشتند، اما سونی بعداً این ویژگی را در مدل‌های جدید حذف کرد تا هزینه‌ی تولید را کاهش دهد.

درحالی‌که PlayStation Network رایگان بود، اما نسبت به Xbox Live ضعف‌هایی داشت، مانند سرعت کمتر، امکانات محدود و قطعی‌های متعدد.

پلی‌استیشن ۳ با بازی‌های انحصاری قدرتمند، سخت‌افزار پیشرفته و قابلیت‌های چندرسانه‌ای یکی از مهم‌ترین کنسول‌های نسل هفتم بود که همچنان نیز باوجود بازی‌های بسیار خوب و با کیفیت می‌توان از تجربه آن لذت برد.

پلی‌استیشن ۴

پلی‌استیشن ۴ (PlayStation 4) یکی از موفق‌ترین کنسول‌های سونی بود که در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۳ (۲۴ آبان ۱۳۹۲) در آمریکای شمالی عرضه شد و سپس در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۳ (۸ آذر ۱۳۹۲) وارد اروپا و سایر مناطق شد. این کنسول با سخت‌افزار قدرتمند، پشتیبانی از HDR، بازی‌های انحصاری خارق‌العاده و شبکه‌ی پلی‌استیشن پلاس توانست عصر جدیدی از بازی‌های ویدیویی را رقم بزند.

کنسول نسل هشتمی سونی مجهز به پردازنده‌ی قدرتمند AMD Jaguar بود که گرافیک بهتر و عملکرد روان‌تر را ارائه می‌داد. PS4 از HDR برای بهبود کیفیت تصویری بازی‌ها پشتیبانی می‌کند. سونی در این نسل کنترلر DualShock 4 با طراحی ارگونومیک و تاچ‌پد جدید ارائه داد و دسته‌ها را بطور کلی بهبود بخشید.

نخستین بار سیستم اشتراک‌گذاری و استریم بازی‌ها از طریق دکمه‌ی Share نیز از پلی‌استیشن 4 به کنسول‌های سونی اضافه شد. همچنین PS4 از واقعیت مجازی (PlayStation VR) که تجربه‌ی جدیدی از بازی‌ها را ارائه  می‌دهد نیز پشتیبانی می‌کند.

بازی‌های انحصاری پلی‌استیشن ۴

یکی از دلایل محبوبیت بالای پلی‌استیشن ۴، عناوین انحصاری بی‌نظیر آن است که تجربه‌ی متفاوتی را برای گیمرها رقم زده، در واقع سونی در این نسل با بازی‌های انحصاری که عرضه کرد در بازار موفق به یکه تازی شد. برخی از بازی‌های انحصاری برای کنسول پلی‌استیشن ۴ که هنوز هم محبوب هستند در زیر فهرست شده است:

• The Last of Us Part II – ادامه‌ی داستان احساسی و جذاب از دنیای آخرالزمانی.
• God of War (۲۰۱۸) – بازآفرینی موفق سری با روایت عالی و گیم‌پلی جذاب.
• Marvel’s Spider-Man – یکی از بهترین بازی‌های ابرقهرمانی با گرافیک و داستان بی‌نظیر.
• Bloodborne – اثر فرام‌سافتور با گیم‌پلی چالش‌برانگیز و طراحی هنری جذاب.
• Horizon Zero Dawn – ترکیبی از دنیای باز و نبردهای مهیج با روبات‌های عظیم.
• Uncharted 4: A Thief’s End – یکی از بهترین بازی‌های اکشن ماجراجویی با داستانی فراموش‌نشدنی.

Astro؛ نماد جدید سرگرمی

یکی از شخصیت‌های محبوب در پلی‌استیشن ۴، Astro Bot بود که در ابتدا در بازی The Playroom و نخستین بار برای کنسول PlayStation 4 معرفی شد. در واقع این بازی در ابتدا تنها قرار بود قابلیت‌های جدید دسته پلی‌استیشن را به نمایش بگذارد. این ربات دوست‌داشتنی بعدها در بازی Astro Bot: Rescue Mission که به‌طور اختصاصی برای PlayStation VR طراحی شده بود، ظاهر شد.

این بازی یک تجربه‌ی نوآورانه در واقعیت مجازی ارائه کرد و به یکی از بهترین بازی‌های پلتفرمر VR تبدیل شد. موفقیت Astro Bot باعث شد که بعدها در پلی‌استیشن ۵ نیز حضور پیدا کند و نقش مهمی در بازی‌های این نسل ایفا کند.

البته پلی‌استیشن ۴ باوجود تمام مزیت‌ها، مشکلات و معایبی نیز دارد. برخی از مدل‌های پلی‌استیشن ۴، به‌ویژه مدل فت، هنگام اجرای بازی‌های سنگین بسیار پر سروصدا می‌شوند و فن خنک‌کننده عملکرد مطلوبی از خود نشان نمی‌دهد.

در بخش کنترلر نیز باید بگوییم کنترلر DualShock 4 با وجود طراحی عالی، مشکلاتی در اتصال بی‌سیم دارند و برخی کاربران گزارش دادند که ارتباط آن با کنسول قطع می‌شود. البته باید بگویم این اتفاق به صورت خیلی نادر رخ داده است و به شخصه بعد از این همه سال هنوز با همچنی مشکلی برخورد نکرده‌ام.

مدل‌های اولیه فقط ۵۰۰ گیگابایت حافظه داشتند که برای بسیاری از کاربران کافی نبود، به‌ویژه با توجه به حجم بالای بازی‌های امروزی. هرچند که این مشکل در نسخه‌های بعد با افزایش حجم هارد کنسول رفع شد.

و در پایان باید بگوییم پلی‌استیشن ۴ با سخت‌افزار قدرتمند، بازی‌های انحصاری برجسته و پشتیبانی از واقعیت مجازی، یکی از موفق‌ترین کنسول‌های تاریخ شده است. باوجود برخی مشکلات مانند سروصدای زیاد و محدودیت حافظه، این کنسول توانست بیش از ۱۱۷ میلیون واحد فروش داشته باشد و به پایه‌گذار موفقیت پلی‌استیشن ۵ تبدیل گردد.

باوجود قیمت‌های سرسام آور کنسول پلی‌استیشن ۵ و بااینکه اکثر بازی‌های روز برای نسل هشتم عرضه نخواهند شد و به‌‌زودی پشتیبانی از این کنسول دوست داشتنی به پایان خواهد رسید خرید این کنسول کاملا معقول و به‌صرفه به‌نظر می‌رسد.